Met een heerlijke tompouce, een bos bloemen, een strakblauwe lucht en het eerste voorjaarszonnetje zaten wij afgelopen week in de tuin bij jubilaris nummer 4 van dit jubileumjaar: Barry van Soeren!

Al snel zitten we, ook samen met haar partner Henk, volop in de tijd van ’toen’: leuke verhalen en mooie herinneringen volgen zich in rap tempo op. Voor de ene Monique herkenbare verhalen, voor de ander vooral het aanhoren van de verhalen en lekker genieten van de tompouce in de zon. Want wat maak je naast het korfbal in al die jaren een hoop met elkaar mee! 

We beginnen in 1974: Barry was 11 jaar, zat op de Sandersschool en deed mee aan het jaarlijkse schoolkorfbaltoernooi. Ze vond het korfbalspel heel leuk en mocht een aantal proeftrainingen doen om vervolgens in augustus lid te worden van OVVO. Ze ging spelen in de aspiranten C.

Barry bleek over korfbaltalent te beschikken en mocht in datzelfde seizoen in de zaal al meedoen met de aspiranten B.

Het jaar daarop kwam ze in de aspiranten A terecht met Rob en Ank Brouwer als trainers. De liefde voor het korfbal groeide, leuke vriendschappen, hard trainen, heel graag willen korfballen, alles ervoor over hebben en op vrijdag vroeg naar bed om op zaterdag te knallen! 

Op 14-jarige leeftijd ging ze naar de junioren 1 met René Buitenkant als trainer/coach. Na 1 jaar junioren werd René hoofdtrainer van OVVO 1, hij vroeg Barry met hem mee te gaan en zo kwam ze als 15-jarige in het eerste te spelen tussen heel ervaren spelers, zoals o.a. Ineke, Sonja, Jan, Rob en Karin. Het was even wennen maar ze stond haar mannetje (of vrouwtje): hard rennen, veel in de steun komen, doelpunten meepikken en doorgaan tot het laatste fluitsignaal!

Frits Bruijntjes kwam samen met zijn vrouw Henny naar OVVO en speelde ook in de selectie. Na 3 jaar nam Frits het stokje van René over en werd hoofdtrainer van OVVO 1.

Barry had in al die jaren veel trainers; Jacob Bakker, Rinus Munnikes, Jan Bolte en Arnoud Kremers om er maar een paar te noemen. Na die eerste jaren in het eerste speelde ze inmiddels met een jongere lichting o.a. Ronald, Rody en Petra. Trainen geven deed ze ook, samen met haar vriendin Ada trainde ze jarenlang de veteranen tot ze dacht dat het misschien wel leuk zou zijn om eens een jeugdteam te trainen. Samen met Rody v.d. Lugt ging ze de F1 doen. Van veteranen naar de jeugd, het bleek niet zo’n heel goede zet, Barry was te fanatiek want de jonge F-jes waren naast het korfbal vaak met andere dingen bezig in het veld…. Toch werden ze dat seizoen kampioen, het was een leuke ervaring maar het bleef bij 1 seizoen! 

Naast speelster zat ze ook in de jeugdcommissie en 15 jaar lang in de redactie van de Speelbal. Met Arja, Carmen, Ada en Sandra naar Ank Veerkamp om de Speelbal in elkaar te zetten! Ieder huidig OVVO lid kent Barry natuurlijk van de kantine, al jaren zit ze in de kantinecommissie en staat ze vaak achter de bar. Een van de mooiste OVVO-tijden was het spelen in de Korfballeague van de toenmalige selectie. OVVO speelde op het hoogste niveau van Nederland. Bij thuiswedstrijden was de hal afgeladen vol en dus ook de kantine: samen met Jeroen Schollaart knetterhard werken, drankjes, hapjes en heel veel gezelligheid!

Barry heeft tot haar 30e in het eerste gespeeld, ze kregen conditietraining van Henk v.d. Ham: lekker veel rennen en hard werken aan je conditie.

Er zijn heel veel korfbalvrienden en vriendschappen voor het leven gesloten! Jeugdvriendin Marjan zat op dezelfde school maar korfbalde bij SMS in Zuilen aan de overkant van het OVVO-veld. Als OVVO en SMS tegen elkaar moesten spelen hoorden de vriendinnen elkaar uit over de opstelling. Het waren altijd fanatieke wedstrijden tussen de twee verenigingen, zogenaamde streekderby’s. In 1990 werd Jaap van Bruggen gevraagd door Frits om bij OVVO te komen korfballen. Hij kwam bij Barry in het eerste terecht, het was even wennen van concurrent naar teamspeler, maar het fanatieke korfbal bleek een match. Het jaar daarop maakten meer leden van SMS de overstap, ook vriendin Marjan kwam naar OVVO. Inmiddels zijn veel overgekomen spelers al jaren lid van OVVO, actief bij de club en niet meer weg te denken. 

Na haar 30e ging ze in het derde spelen, maar door blessures van anderen kwam ze het jaar daarop weer in het tweede terecht o.a. met Thea. Jaap Fokker was coach, ze hadden een goed team. Ronald Veerkamp scheurde vlak voor het kampioenschap zijn kruisband en toch werden ze kampioen in Nijverdal. Pullen met bier werden er gedronken om het kampioenschap te vieren, er werd gefeest en gezamenlijk gedoucht (dat kon in die tijd nog) met Ronald op zijn krukken! 

Zoveel mooie momenten, van rondjes lopen door de Reizende Man, de Hoge Brug op en af lopen vanaf de Stationsweg, avonden hangen in de kantine, we deden alles met het team. We leefden voor het korfbal: was er géén wedstrijd dan ging je toch naar het veld om elkaar te zien, en wij gingen naar De Meern om Barry te zien.

Met z’n vieren hebben we leuke herinneringen opgehaald en afgesproken dat we er nog heel veel herinneringen bij gaan maken in het sportcafé en op het veld!

Tot de volgende!

Monique van der Kruit en Monique van Lente