Komende zaterdag tijdens de Playoff wedstrijden van diverse teams is er een tekort aan barpersoneel. Zonder vrijwilligers wordt bardienst draaien echt lastig. Iedereen, van 16 jaar en ouder, zoals spelende leden en de ouders van leden zouden ons echt helpen.
Meer lezen
Wat héérlijk dat alle Coronamaatregelen zijn opgeheven en we weer een korfbalvereniging kunnen zijn! Het betekent o.a. dat onze kantine, de ‘huiskamer van OVVO’, weer open is voor een hapje en een drankje. Het lijkt er op dat een paar ‘huisregels’ in ons geheugen zijn weggezakt, met name wat betreft het gebruik van alcohol. Daarom namens de kantinecommissie en het bestuur deze reminder:
In onze kantine serveren we geen alcohol aan jeugd onder de 18.
Dit betekent ook dat het niet de bedoeling is dat een 18+er (ouder / senior lid) drank koopt om uit te delen aan iemand die jonger is dan 18. Ja, het is bekend dat ouders hier verschillend mee omgaan in de opvoeding; de één hanteert de spelregel Nix18, de ander niet. Da’s uiteraard niet aan OVVO. Maar: in ‘ònze huiskamer’ gelden ònze regels. Ook omdat, mocht het na afloop fout gaan in het verkeer, wij niet alleen moreel, maar ook juridisch verantwoordelijk zijn.
Laten we er a.s. zaterdag weer een groots en meeslepend feest van maken in onze huiskamer, voor iedereen! Mèt of zonder drankje… 😉 Welkom! #BWA
Vanaf maandag 4 april gaan de meeste teams weer buiten trainen. De trainingen vinden plaats volgens het volgende trainingsschema.
Meer lezen
Door Robin Brouwer
Zit je dan, op zondagochtend. Verslagje tikken. Wat hebben we gisteren allemaal gezien eigenlijk? Nou, daar gaan we. Een BWA die er ‘opeens’ weer was, 2 heerlijke wedstrijden die succesvol af werden gesloten, een schutter die beter was dan Martijn Roos in zijn beste dagen en vervolgens de meest rommelige DJ’s ooit in de kantine. Ga er maar voor zitten want dit wordt een lang verhaal.
Als korfbalvereniging willen we onze accommodatie beschikbaar stellen voor beweegactiviteiten voor de steeds grotere groep ouderen in onze Gemeente.
Meer lezen
Vrijdagavond 8 april gaan we weer klaverjassen. We starten ongeveer om 19:30 uur. Kom dus ook en doe gezellig mee!
Geef je op bij Pim Blaauw.
Ik kijk zaterdag bij binnenkomst in de OVVO-hal, eerst even naar rechts, naar onze kantine. “AH”, denk ik, “alles is weer ouderwets”. Misschien vraagt u zich nu af wat ik hiermee bedoel? Het zit zo, de OVVO-kantine en hal waren deze week beschikbaar gesteld als stemlocatie. Nee, niet om te stemmen in welk team je kunt komen, of met welke spelers je in een team kan gaan spelen. Nee, dit waren de ECHTE verkiezingen. Voor het trainen (geven) kon ik even mijn stem uitbrengen en vervolgens mijn stembiljet in de stembus deponeren. Super dat dit kan, als kiezer, maar ook goed dat we onze locatie hiervoor beschikbaar hebben gesteld. Ik denk dat er nog veel meer gebruik kan worden gemaakt van onze mooie hal én kantine. Maar top de mensen die dit hebben geregeld en mogelijk hebben gemaakt!!!!!
Lees hier het AD bericht over Laurens Verkerk!
Laurens Verkerk (27) introduceerde járen terug zijn favoriete sport in een kindertehuis in Oekraïne: korfbal. Deze week gaat hij medicijnen en schoenen brengen. ,,Ik heb hen in mijn hart gesloten. Ik wil het allerbeste voor ze.”
Kijk niet vreemd op als in een klein Oekraïens dorpje kinderen lopen met sportkleding van de Maarssense korfbalvereniging OVVO. Laurens, trainer bij de club, schonk een paar jaar geleden oude shirts aan het kindertehuis en zorgde ook dat er korfbalpalen kwamen.
Maarssen en het Oekraïense weeshuis hebben grote betrokkenheid met elkaar. Zo’n vijftien jaar geleden vingen Maarssense gezinnen jaarlijks kinderen uit Wit-Rusland op. Ze woonden in het stralingsgebied van het Oekraïense Tjechnobyl en konden in Nederland een paar weken in een andere omgeving zijn.
De Stichting Hulp aan Kinderen (HAK) richtte daarna de aandacht op Oekraïne, waar een plan was om een tehuis voor kinderen te realiseren. Er was veel geld en inzet voor nodig en vier jaar lang organiseerde de stichting zomers een werkweek waarin Maarssense jongeren meehielpen om het tehuis in de buurt van Lviv van de grond te krijgen.
Zijn moeder zat in het bestuur van de stichting en Laurens ging steeds mee op werkweek. ,,We hebben met allerlei klussen meegeholpen: bijvoorbeeld het leggen van de fundering en later met schilderen en laminaat leggen. In 2015 is het tehuis Children’s Path geopend.’’
Na de bouw stopte de stichting ermee, maar Laurens en zijn moeder bleven op eigen houtje betrokken bij de kinderen. Ze gaven praktische en financiële steun. ,,Ik heb een goede band met ze opgebouwd en hen in mijn hart gesloten. Ik wil het allerbeste voor ze. Ik ben er nu zo’n acht keer geweest en het geeft me steeds een goed gevoel om er te helpen.’’
En ondersteuning kunnen de jonge bewoners – van 6 tot 18 jaar – wel gebruiken. Hun ouders willen of kunnen niet voor hen zorgen, of leven niet meer. Achter de kinderen gaan soms schrijnende verhalen schuil. Het leven op het West-Oekraïense platteland is bovendien soms primitief, weet Laurens. ,,Je moet niet gek opkijken als er een paard en wagen voorbij rijdt.’’
In 2019 bracht hij zijn tweede passie mee: korfbal: ,,Ik speel al vanaf mijn vierde jaar. Het leek me mooi om de kinderen ook in contact te brengen met korfbal. Met de opbrengst van een bazaar van mijn kerk heb ik twee korfbalpalen kunnen kopen. En toen mijn club OVVO zich afvroeg wat ze met oude shirts konden doen, wist ik wel een bestemming.’’
Resultaat is dat in de grote achtertuin van het tehuis kinderen kunnen korfballen. Soms trekken ze de blauwe shirts van de Maarssense club aan. ,,Ze vinden het erg leuk en spelen het op hun eigen manier. Er zijn echte fanatiekelingen bij en als wij er zijn willen ze laten zien hoe goed ze in de korf kunnen gooien.’’
Na de inval van Rusland vluchtten de kinderen met begeleiders naar een vakantiehuis in Polen. Ze krijgen er hulp van een Amerikaanse organisatie. Ze waren aanvankelijk bang, maar nu gaat het goed, zegt Laurens.
Om er in deze moeilijke tijd ook voor ze te zijn, rijdt hij samen met familie vrijdag naar Polen. ,,Ze hebben grote behoefte aan schoenen en we hebben er veel gekregen van een Maarssense winkel. We hebben ook medicijnen en tandenborstels ingezameld. En door verschillende donaties kunnen we ook 12.000 euro meebrengen. Zo’n grote steun hadden we niet verwacht.’’
De kinderen hopen snel weer terug te kunnen naar Oekraïne. Als dat niet gaat, kan de hulporganisatie hen waarschijnlijk in Amerika opvangen, zegt Laurens. ,,De kinderen vormen één grote familie. Het is voor hen belangrijk om bij elkaar te blijven.’’
Vele van ons hadden voor de korfbal Leaguefinale van 2019 een kaartje gekocht. Gezellig in het mooie Rotterdam naar mooie korfbalwedstrijden kijken. Iedereen hoopte natuurlijk dat het corona virus snel over zou zijn.
Meer lezenVanochtend kijk ik op de bank de massastart bij het damesschaatsen. Ik zit op het puntje van de bank en doe onbewust helemaal mee. Links, rechts, rustig an, pas op, kijk uit, niet vallen!! Ik zie Irene Schouten en Marijke Groenewoud. Ze zijn wat van plan, maar….. iedereen is uiteraard wat van plan. Iedereen wil uiteindelijk de fel begeerde goudenplak om haar nek. Iedereen wil 1ste worden en de voldoening voelen van al die jaren trainen. Elke dag, discipline, focus en gaan. “Chips”, opeens tolt Marijke op de grond, haar race en droom zit erop, maar we hebben nog een troef. Irene gaat, maar wordt ingehaald en dan, ik sta op van de bank en roep, “Kom op, je kan het. kom op! ” En alsof ze het hoort, gaat ze erop en erover! Yes, WE HEBBEN GOUD!!!!
Mijn dag, wat, mijn weekend kan nu al niet meer stuk. Wat hebben ‘we’ het goed gedaan op de Olympische spelen, wat zijn ‘we’ toch goed. Als je maar focus en een doel hebt en een beetje (sportief)geluk, dan komt het goed.
Ik rij naar OVVO-hal, de C3 gaat om 11.00 uur starten, deze keer met een livestream. Ik denk dat ze hierdoor iets zenuwachtiger zijn. De focus is, ‘zit mijn haar en rokje wel goed’, ipv we moeten tegen Mia en we gaan voor de winst. Dit gebrek aan focus zie ik terug in de wedstrijd. Hele goede onderscheppingen, maar daarna gooien we de bal gewoon weer in de handen van Mia. Tsja, dan maken we het Mia wel heel makkelijk. Je kunt bijna zeggen “we geven het weg op een presenteer blaadje”. In de rust probeer ik de focus te herpakken, maar helaas. Mia benut de kansen en wij niet alle kansen, hierdoor verliezen we vandaag met 2-7.
Ik ga terug naar huis en kijk nog naar Irene in de herhaling. Wat is zij goed én leuk. Ook alle andere interviews, Jorit Bergsma die een traantje laat voor Irene (hoe mooi) en Sven Kramer die in gesprek met Bert Maalderink na de wedstrijd terugblikt op 17 jaar topsport. Ik kan het mij bijna niet voorstellen, 17 jaar discipline. Ik zie op youtube een interview van hem https://www.youtube.com/watch?v=XYhFpvZyPyg&t=4s Elke dag trainen en hard werken, voor die ene wedstrijd. Dikke bewondering voor alle topsporters!!!!!
Tsja en hoe klein is dan de stap naar OVVO 5. Vandaag tegen Fortisimo. OVVO 5 is altijd één en al focus op de DERDE helft. Ik denk dat om deze reden de mannen van de livestream deze wedstrijd niet hebben opgenomen. OVVO gaat soepel van start, een mooie wegtrek van Stijn en een doelpunt. Daarna gaat het wat over en weer, maar Fortisimo weet al snel het gat te slaan. OVVO kijkt tegen een achterstand aan van 4 doelpunten. Het publiek, Monique, vriend Britt en ondergetekende gaan wat meer op het puntje van de bank zitten. Ik begin net als vanochtend tegen Irene hen aan te moedigen. “Jullie kunnen het!” Alle wisselspelers op de bank (en dit zijn er bij het 5e heel veel) zetten de wave in. Ook zij beginnen elkaar aan te moedigen. Er komt wat meer actie in het spel. David weet de korf gelukkig wél te vinden, hij scoort schitterende afstandsschoten. Het publiek en alle wisselspelers gaan erin geloven. “Yes, yes”, net als vanochtend bij Irene, erop en erover, maar helaas. De achterstand is ingelopen, maar scheidsrechter Wiebe fluit af bij de stand 13-13. Ik denk gezien het spelverloop een terechte eindstand.
In de kantine staat OVVO 4. Zij verwelkomen het 5e. OVVO 4 hoeft vandaag niet te korfballen, omdat de tegenstander geen team ‘op de been’ kan zetten. Om de teamspirit te behouden hebben ze met zijn allen in de kantine afgesproken voor een praatje en een drankje, echt gezellig en goed voor het team gevoel. Na enige tijd ga ik tevreden naar huis wetende dat Marcel bezig is met een eigen livestream én OVVO 5 duidelijk de winst pakt in de DERDE helft.
OVVO is voor mij goud:-)
groet Jacqueline