Ik weet deze keer echt niet waar te beginnen, met het schrijven over mijn club. Ik kies voor wat feiten op een rijtje over; Pim die ’s ochtends vrolijk rondrijdt op onze schoonmaak wagen. Met een glimlach van oor tot oor. De bar moeders van Isa en Ilse die samen met twee andere ouders de kantine hebben schoongemaakt. ‘Het was zo rustig, we hebben ons maar even nuttig gemaakt’. De C3 heeft de coolste scheidrechter aller tijden, niemand minder dan Jarius. Het geheime wapen, ‘de mars in de pauze’ , nét niet genoeg is voor de C3 om de winst te pakken. De A2 gewoon al kampioen is! Rik N. je moet nu wel langer blijven. Jaap al veel “vrienden van OVVO’ heeft. De club van honderd timmert goed aan de weg. OVVO 5 vorige week dik heeft verloren, maar nu tegen dezelfde tegenstander, maar mét de extra coaches Pim, Julia en Hugo aan de kant, wél kan winnen. OVVO 5 is een echt familieteam met Robin en Sanne, David en Taco, Thijs, Kiki en Hugo, om deze reden heeft Pim zijn zus Maxime maar op vakantie gestuurd. Anders, zo zegt Pim, wordt het teveel. Tim staat overigens ook met zijn sportkleding in zijn hand te kijken naar de wedstrijd. Hij wil volgens mij ook graag bij Paulien in het vak.  Stijn alleen maar kan scoren als hij dicht bij zijn papa en mama staat. Wiebe gewoon twee senioren wedstrijden achter elkaar fluit. De hele B-groep heerlijk zit te chillen onder de overkapping #relaxed 

Een paar weken geleden zaten Ineke en Anita langs de lijn, waarop zij beide de wijze woorden spraken: ‘ OVVO moet stoppen met al die korfbal-systemen en ouderwetse schottraining gaan doen’. Dit zaadje is gepland. Robert geeft vandaag een suggestie. Elke week ga je met je (jeugd) team recht voor de korf staan. De bal moet dus recht vooruit. Het enige wat je dan nog moet oefenen is harder of zachter schieten om de korf te raken. ‘Simpel toch’, zegt Robert met een grote glimlach. Langs de lijn vindt er verderop een positief verhitte discussie plaats met ‘wijze mannen’: ‘ Stel je zet dé Louis van Gaal van de korfbalsport voor onze senioren, gaan zij dan heel veel beter spelen? Of moeten we aan inzetten op goede jeugdtrainers/ coördinator? Een persoon zei overigens ‘beide zou moeten’, maar dat is, zo blijkt, te kostbaar. Deze discussie is gestaakt, maar komt ongetwijfeld terug. Na de schitterende overwinning van OVVO 2 er heel hard wordt gejuicht in Griekenland. Michelle met Leona naar huis fietst. Leona dit al zo goed kan dat zij een volgende keer al bijna alleen naar OVVO kan gaan. Henk van de Lugt ook weer vaste hooligan is geworden. Er weer heel veel mensen meedoen met bierschieten, jullie mogen raden wie er heeft ‘gewonnen’. OVVO 5, olv Stijn, Bo en Pim, stoelendans gaan doen onder onze overkapping. De UEFA Champion League wedstrijd in de kantine wordt gekeken. Bij OVVO kan alles! (o.a. Jeroen en Desiree er zijn, haha)

Kortom OVVO is de allerleukste club (dit laatste is overigens een mening)

Groet Jacqueline 

Door Robin Brouwer

Zit je dan, op zondagochtend. Verslagje tikken. Wat hebben we gisteren allemaal gezien eigenlijk? Nou, daar gaan we. Een BWA die er ‘opeens’ weer was, 2 heerlijke wedstrijden die succesvol af werden gesloten, een schutter die beter was dan Martijn Roos in zijn beste dagen en vervolgens de meest rommelige DJ’s ooit in de kantine. Ga er maar voor zitten want dit wordt een lang verhaal.

De hele week verloopt bij mij anders, ik kan zaterdag niet coachen. Nu is dat natuurlijk geen probleem, maar helaas kunnen Lisanne en Thijs ook niet.

Ik kijk zaterdag bij binnenkomst in de OVVO-hal, eerst even naar rechts, naar onze kantine. “AH”, denk ik, “alles is weer ouderwets”. Misschien vraagt u zich nu af wat ik hiermee bedoel? Het zit zo, de OVVO-kantine en hal waren deze week beschikbaar gesteld als stemlocatie. Nee, niet om te stemmen in welk team je kunt komen, of met welke spelers je in een team kan gaan spelen. Nee, dit waren de ECHTE verkiezingen. Voor het trainen (geven) kon ik even mijn stem uitbrengen en vervolgens mijn stembiljet in de stembus deponeren. Super dat dit kan, als kiezer, maar ook goed dat we onze locatie hiervoor beschikbaar hebben gesteld. Ik denk dat er nog veel meer gebruik kan worden gemaakt van onze mooie hal én kantine. Maar top de mensen die dit hebben geregeld en mogelijk hebben gemaakt!!!!!

Weet, als je ergens in mijn column een wijze uitspraak leest, of iets wat daarop lijkt, deze is niet van mij, dat is veel te veel eer. Gister was ik met een aantal wijze mannen de wedstrijd van OVVO 1 aan het nabespreken. “Hoe kan het dat OVVO 1 deze wedstrijd verliest. Tactisch en technisch zijn we veel beter?” Dit was de vraag.

Vanochtend kijk ik op de bank de massastart bij het damesschaatsen. Ik zit op het puntje van de bank en doe onbewust helemaal mee. Links, rechts, rustig an, pas op, kijk uit, niet vallen!! Ik zie Irene Schouten en Marijke Groenewoud. Ze zijn wat van plan, maar….. iedereen is uiteraard wat van plan. Iedereen wil uiteindelijk de fel begeerde goudenplak om haar nek. Iedereen wil 1ste worden en de voldoening voelen van al die jaren trainen. Elke dag, discipline, focus en gaan. “Chips”, opeens tolt Marijke op de grond, haar race en droom zit erop, maar we hebben nog een troef. Irene gaat, maar wordt ingehaald en dan, ik sta op van de bank en roep, “Kom op, je kan het. kom op! ” En alsof ze het hoort, gaat ze erop en erover! Yes, WE HEBBEN GOUD!!!!  

Mijn dag, wat, mijn weekend kan nu al niet meer stuk. Wat hebben ‘we’ het goed gedaan op de Olympische spelen, wat zijn ‘we’ toch goed. Als je maar focus en een doel hebt en een beetje (sportief)geluk, dan komt het goed.

Ik rij naar OVVO-hal, de C3 gaat om 11.00 uur starten, deze keer met een livestream. Ik denk dat ze hierdoor iets zenuwachtiger zijn. De focus is, ‘zit mijn haar en rokje wel goed’, ipv we moeten tegen Mia en we gaan voor de winst. Dit gebrek aan focus zie ik terug in de wedstrijd. Hele goede onderscheppingen, maar daarna gooien we de bal gewoon weer in de handen van Mia. Tsja, dan maken we het Mia wel heel makkelijk. Je kunt bijna zeggen “we geven het weg op een presenteer blaadje”. In de rust probeer ik de focus te herpakken, maar helaas. Mia benut de kansen en wij niet alle kansen, hierdoor verliezen we vandaag met 2-7. 

Ik ga terug naar huis en kijk nog naar Irene in de herhaling. Wat is zij goed én leuk. Ook alle andere interviews, Jorit Bergsma die een traantje laat voor Irene (hoe mooi) en Sven Kramer die in gesprek met Bert Maalderink na de wedstrijd terugblikt op 17 jaar topsport. Ik kan het mij bijna niet voorstellen, 17 jaar discipline. Ik zie op youtube een interview van hem https://www.youtube.com/watch?v=XYhFpvZyPyg&t=4s  Elke dag trainen en hard werken, voor die ene wedstrijd. Dikke bewondering voor alle topsporters!!!!!

Tsja en hoe klein is dan de stap naar OVVO 5. Vandaag tegen Fortisimo. OVVO 5 is altijd één en al focus op de DERDE helft. Ik denk dat om deze reden de mannen van de livestream deze wedstrijd niet hebben opgenomen. OVVO gaat soepel van start, een mooie wegtrek van Stijn en een doelpunt. Daarna gaat het wat over en weer, maar Fortisimo weet al snel het gat te slaan. OVVO kijkt tegen een achterstand aan van 4 doelpunten.  Het publiek, Monique, vriend Britt en ondergetekende gaan wat meer op het puntje van de bank zitten. Ik begin net als vanochtend tegen Irene hen aan te moedigen. “Jullie kunnen het!” Alle wisselspelers op de bank (en dit zijn er bij het 5e heel veel) zetten de wave in. Ook zij beginnen elkaar aan te moedigen. Er komt wat meer actie in het spel. David weet de korf gelukkig wél te vinden, hij scoort schitterende afstandsschoten. Het publiek en alle wisselspelers gaan erin geloven. “Yes, yes”, net als vanochtend bij Irene, erop en erover, maar helaas. De achterstand is ingelopen, maar scheidsrechter Wiebe fluit af bij de stand 13-13. Ik denk gezien het spelverloop een terechte eindstand.  

In de kantine staat OVVO 4. Zij verwelkomen het 5e. OVVO 4 hoeft vandaag niet te korfballen, omdat de tegenstander geen team ‘op de been’ kan zetten. Om de teamspirit te behouden hebben ze met zijn allen in de kantine afgesproken voor een praatje en een drankje, echt gezellig en goed voor het team gevoel. Na enige tijd ga ik tevreden naar huis wetende dat Marcel bezig is met een eigen livestream én OVVO 5 duidelijk de winst pakt in de DERDE helft.

OVVO is voor mij goud:-) 

groet Jacqueline

Na het gelijke spel van vorige week in Amstelveen wachtte ROHDA als tegenstander in onze OVVO-Hal, die uitverkocht was voor vanavond. Ook deze week werd de andere wedstrijd in ons poultje, ZKV-KVA, gecanceld door het hoge aantal besmettingen. Rare tijden.

Bij OVVO startte Rianne de Bie in de basis. Dat was niet om te compenseren dat uw verslaggever haar niet de credits had gegeven voor haar pass van vorige week (sorry!) maar dat was omdat Door van der Vegt er niet bij was. Ook Jairus Nicatia startte in de basis na zijn uitstekende invalbeurt van vorige week.

Aanval: Jesse, Rianne, Marnick en Jairus. Verdediging: Damaris, Maike, Bas en Jelle.

OVVO ging prima van start! Voordat de 1^e minuut voltooid was had aanvoerder Marnick van Eijk de 1-0 al op het bord gezet. ROHDA counterde direct met een verdiende strafworp en nam ook brutaal de voorsprong met een mooi afstandsschot. OVVO weer de aanval in waar er wat slordig op werd gebouwd en de schotklok bij afgeteld was. Maar na uitstekend tussenkomen van Damaris kon Bas toch de 2-2 aantekenen.

Ons 1^e aanvalsvak kwam voor de korf en er ontspon zich wel een interessant kijkspel. ROHDA zetten flink druk en het gold eigenlijk voor alle 4 de mensen (1^e aanvalsvak) dat voorin vrijkomen best moeilijk was. ROHDA deed dat ook gewoon prima. Daarentegen stond Jesse als een huis in de rebound (pakte 94%!) en dat maakt korfbal wel makkelijker natuurlijk. Vooral vanuit de kansen die zij daarmee schiep voor haar vakgenoten kwamen we tot doelpunten. Vanuit een doorbraak van Marnick liep Jairus op het juiste moment naar de korf en zo ontstond een beauty van een 3-2. Jesse maakte daarna zelf de 4-2 uit een vrije bal en we hadden het eerste kloofje te pakken.

ROHDA is een ploeg die altijd strijd heeft en waar je nooit makkelijk vanaf bent. Ivar Spierings zien we al jaren korfballen en dat is vaak een genot om te zien. Met zijn bijzondere schot en zijn flitsende acties is hij altijd lastig te bespelen. Maar gisteren werd hij gedwongen zich vooral te bemoeien met het spel van zijn vak en zelfs nog vaak om het rebound probleem van zijn vak op te lossen. Zonde van zo’n speler maar voor OVVO natuurlijk niet ongunstig.

Op karakter trok ROHDA het naar 5-5 en zelfs 5-6. Maar daarna kon OVVO het verschil in doelpunten uit gaan drukken. Mooie doorloopbal van Damaris Scheper voor 6-6, zelfde mooie actie van Rianne de Bie die haar strafworp benutte voor 7-6 en daar bovenop nog een raak afstandsschot van Jairus Nicatia en we waren weer terug op 2 voor: 8-6.

In 2^e aanvalsvak hadden we af en toe mooie variatie. Het was lang niet alleen maar Bas en er werd slim gekeken waar kansen lagen want de tegenstander focust vaak wel op Bas natuurlijk. Nu weer Maike die een slimme strafworp verdiende in het constante fysieke gevecht met haar dame: 9-7.

Jairus maakte gelijk 10-7 en een grote voorsprong bij rust is dan altijd lekker. ROHDA ging niet akkoord en maakte van afstand de 10-8.

Bijna rust. Laatste aanval, schot Bas, helaas mis. Laatste kans ROHDA op 8 seconden maar heel snel balverlies. 4 tellen. Bal naar Bas, die hij normaal misschien direct omhoog had gegooid, maar hij keek goed en zag Maike staan. En Maike schoot in de zoemer de 11-8 binnen. Het leidde tot een heerlijk gevoel om de rust in te gaan en een fel discussiërend ROHDA tijdens de wandeling naar de kleedkamer. Zo’n laatste goal gaf wel een goed beeld van hoe OVVO erin zit. Er lijkt momenteel iets gewoon te kloppen in de ploeg en de trainers variëren met opstellingen om te kijken waar de kansen liggen. Mooie tijden.

ROHDA maakte direct na rust de 11-9 en toen volgde voor het publiek tien hemeltergende minuten. Aanvallend lukte er niets, bij beide ploegen. En je had zo’n gevoel dat de ploeg die het beste uit deze fase zou komen zeker de wedstrijd zou gaan winnen.

Uw verslaggever denkt dan altijd ‘kom op met die wissels’ maar na de wedstrijd leggen de trainers mij dan altijd uit dat als ze altijd naar mijn emoties luisteren tijdens de wedstrijd, ze in de rust door al hun wissels en time-outs heen zijn. Hierom zijn zij dus de trainers en mag uw verslaggever stukjes tikken op de zondagochtend.

Want de trainers kregen aan het einde van deze 10 minuten volledig hun gelijk. Marnick van korte afstand voor 12-9 en Jairus met de bevrijdende 13-9. Opluchting voor het ‘blauwe’ deel van de banken en de tribunes.

ROHDA bracht met Jeffrey Kruse een pure aanvaller binnen de lijnen waar Van der Putten direct op reageerde door Remco de Haan tegenover hem te zetten. Het belette Kruse niet om de 13-10 te maken maar dat zou Remco later wel compenseren.

Maar eerst de aanval erna want die was heerlijk. Na veel dreigen volgde de actie naar binnen van Jelle Mulder en hoe hij dat met dat lange lijf al struikelend de bal met 1 hand de korf in krijgt is mij een compleet raadsel, maar hij deed het! 14-10!

En OVVO knalde door. Remco kwam de aanval in en schoot gewoon zijn eerste 2 ballen binnen, haha. Genieten. Wat lijkt korfbal dan simpel hè? 16-10 en toen was het wel gebeurd eigenlijk.

ROHDA kon geen vuist meer maken terwijl OVVO daar eigenlijk best nog een beetje ruimte voor bood. Maar de wedstrijd was gespeeld en bij 19-14 was het klaar.

Mooie overwinning en we staan bovenaan! Ja, we hebben als enige 2 wedstrijden gespeeld en ZKV zelfs nog geen enkele, maar we staan er wel. OVVO zit er prima in en dat is echt een compliment naar de hele groep want het is echt niet makkelijk in deze Corona tijden om focus te houden en jezelf scherp te houden in constant wijzigende omstandigheden. OVVO 2 heeft beide wedstrijden zelfs gewonnen dus onze selectie gaat met een fijn gevoel deze 2 vrije zaterdagen tegemoet. Daarna wacht de dubbele confrontatie met ZKV, waar we dus echt helemaal niks van weten. We gaan het zien!

Het was heel gezellig in de kantine gisteren, ook met ROHDA, en wat heb ik veel mensen horen zeggen ‘oh, wat heb ik dit gemist zeg’ wat wel de zin van de avond was. DJ Pim was in grootse vorm. Want sommige dingen blijven gewoon hetzelfde. En gelukkig maar!

Goals OVVO: Rianne 1, Jesse 1, Damaris 2, Maike 3, Jelle 1, Bas 3, Marnick 2, Jairus 4 en Remco 2.

Vanochtend voelt voor mij alsof ik uit een diepe winterslaap ontwaak.

Ik moet me weer een beetje haasten, appjes van de C3 stromen weer binnen. “Hoe laat moeten we ook alweer verzamelen? Spelen we in de OVVO-hal, of ergens anders? ” Voordat ik naar OVVO ga kijk ik nog even naar de schaats-vrouwen, die maar nét doorgaan naar de volgende ronde. Eigenlijk heel bijzonder de allersnelste vrouwen van de wereld bij elkaar, dat moet toch goed gaan?! Vandaag zie ik iets anders. Je moet ook een team zijn. Toen ik na de wedstrijd Antoinette de Jong hoorde zeggen: “Ik ben de zwakste schakel”, (zij gebruikte overigens zelf iets andere woorden), toen bleef het helemaal stil. Ireen en Irene zeiden niets….., de sfeer was om te snijden. Er staat hier heel duidelijk geen team, want volgens mij is er altijd in een team een zwakste schakel, toch? Oftewel, snelle mensen, maar geen snel team. De schaats-dames hebben nog een paar dagen om te focussen op hun gezamenlijke doel en gezamenlijke verantwoordelijkheid. Ik hoop dat dit nog goed gaat komen.

Ik stap op mijn fiets en denk aan de C3. Een team dat elke week op elke training en wedstrijd compleet is. Niemand moppert op elkaar in de wedstrijd. Ook niet als iemand een bal verkeerd gooit, of iets doet wat niet heel handig is.  Ze mopperen zelfs niet op elkaar als iemand te laat komt, zij zijn dan blij dat diegene er is. Ik denk dat Ireen, Irene en Antoinette zeker iets van de C3 kunnen leren, qua teamgeest én plezier. Plezier heeft de C3 namelijk elke week of zij nu winnen of niet. Vandaag heeft de C3 overigens nét niet gewonnen. Ondanks het publiek langs de kant, allemaal lieve ouders, opa’s en oma’s is het niet gelukt de winst te pakken.  

Na de wedstrijd kan ik weer koffiedrinken in de kantine!! Ik knijp eerst in mijn arm, maar het is echt waar. Er staan weer ouders achter de bar en je kunt weer heerlijk (bij)kletsen met elkaar. Wat heb ik dit gemist, ik wilde bijna niet weg naar huis.

’s Avonds speelt het 1ste en het 2e ook thuis. Ik zie op de OVVO-site dat het uitverkocht is (volgens de Corona-norm). Ik kan er niet meer naartoe.  Het doet mij denken aan de tijd van de korfballeague. Een uitverkochte OVVO-hal. Ik zie de pan met soep van Frank Backs al voor me. Gert-Jan die zenuwachtig rondloopt. De kaartverkoop met Wilma en Hetty. Thijs dit de schotklok ophangt en de zaal veegt. Dick, Jeroen en Barry in de keuken. Pim die zijn plaatjes gaat draaien. De BWA vlaggen gaan in het rond. Bart en Kempie met de badjas. Tim en Taco luid schreeuwend ernaast. Maarten, Robin en Rob in hun mopper hoekje. Bertina in de ‘ingang’ van het veld. Ome Jan en Anton Brouwer, de oudere jongeren, zitten naast elkaar op het bankje. De confetti kanonnen die worden gebruikt. De wedstrijdbal. En, misschien weer een idee voor de toekomst, OVVO-tv. 

Hugo geeft mij een por, ik schrik uit mijn droom. Samen zitten we op de bank de livestream te kijken. WOW en wát voor één. Met wisselende beelden, herhalingen en inzoomen, Diepe, diepe bewondering voor iedereen die dit mogelijk maakt. Echt supertof. 

Wat een goed zijn deze livestreamers.

Ik zie vanaf de bank de beelden van de jurytafel met Monique, Jaap, voorzitter Jan-Willem, Martin en super Sophie. 

Tenslotte zie ik een heerlijke wedstrijd. Ik zie een team! Ik zie eenieder knokken en juichen. Bas die zijn heer uitschakelt, waardoor de heer alleen maar gaat mopperen. Damaris die voor elke bal gaat. Jesse en Jelle (komt denk ik door de letters Je) die als een rosten in de branding staan te vangen. Iedereen is aan het juichen voor een mooi doelpunt van Jairus, maar er wordt ook gejuicht als Maike haar dame heerlijk blokt bij de vrije bal. Dit doet zij niet een keer, nee wel 2, 3, 4 keer! Deze dame neemt uiteindelijk niet meer de vrije bal. Ik heb genoten, echt waar.

Na de wedstrijd bedankt het 1ste het publiek en ook voor de camera de kijkers. Ik zwaai vanaf de bank hard terug. Ik hoop dat ze het hebben gezien. De volgende thuiswedstrijd ben ik weer van de partij. Ik heb er thuis van genoten, maar miste uiteindelijk wel het echte contact. Het af en toe op de ramen slaan en ook de lekkere bitterballen van Barry en Jeroen.

Groet Jacqueline

Eindelijk mochten weer! Zaalcompetitie! Bijna 2 jaar geleden werd de selectie van OVVO flink verjongd maar daar hebben we als OVVO publiek nog weinig van kunnen zien in de zaal. Zonde, want een goed gevulde OVVO-hal brengt altijd sfeer en gezelligheid binnen onze mooie club. Die gezelligheid hebben we de laatste maanden flink moeten missen natuurlijk. Het clubgevoel is iets wat ons allemaal naar de OVVO-hal drijft in het weekend en wat zijn we blij dat iedereen weer mag korfballen. Nu nog met beperkingen, zeker in de kantine, maar hopelijk is dat snel voorbij en kunnen we weer ouderwetse zaterdagavonden beleven bij onze club.

Onze hoofdmacht startte de competitie bij KVA. Dat KVA waar de enige zaalwedstrijd van dit seizoen juist van werd verloren. In ons poultje van 4 zijn ZKV en ROHDA de andere tegenstanders, hun wedstrijd ging niet door i.v.m. te veel besmettingen. Het blijft bijzonder allemaal in deze tijd.

Op de bank bij OVVO nog steeds de vertrouwde gezichten. Trainers Erwin van der Putten, Auke van Gemert en Danny Bruijntjes, verzorgers Pim Blaauw en Kirsten van Keulen en dat alles natuurlijk onder de bezielende teambegeleiding van René Dijkkamp.

In de aanval bij OVVO begonnen Damaris Scheper, Maike van den Berg, Ivo Stob en Jelle Mulder. In de verdediging Jesse Visser, Door van der Vegt, Bas Noordermeer en aanvoerder Marnick van Eijk.

Het was niet druk bij KVA wat natuurlijk logisch is. Mensen twijfelen toch of ze naar binnen kunnen en naar de kantine mogen. Maar het mag allemaal, mensen. In de kantine zit je nog aan een aantal vast maar in de hal is de capaciteit zo groot dat je lekker kan komen kijken. Kom vooral kijken! Je kan je nu aanmelden voor komende zaterdag via onze site!

Bij OVVO kwamen in het 1e aanvalsvak onze mannen direct onder zware druk. Jelle had een fysiek zeer sterke heer die het aardig ontregelde en ons vak had moeite om onder de druk van KVA vandaan te komen. Dat was anders in ons 2e aanvalsvak. Bas Noordermeer kreeg matig druk bij zijn eerste 2 aanvallen en zette dat met 2 rake schoten gelijk om in goals. En bij de 3e actie kreeg hij veel te veel druk wat gelijk een strafworp opleverde. Dat was het beeld van de 1e 20 minuten. Bas werd door zijn vak uitstekend in stelling gebracht en was moeilijk af te stoppen (5 goals in de 1e helft).
Het andere vak hoefde alleen maar mee te scoren wat vooral Damaris Scheper (3 goals in de 1e helft) goed deed. Zo liepen we naar 7-9 en was er geen vuiltje aan de lucht.

De KVA coach wisselde vervolgens zijn heren van vak en dat werkte aardig. Er werd meer druk ontwikkeld en OVVO werd slordig waardoor KVA de situatie omdraaide en we met 12-11 achterstand gingen rusten. Na een tussenstand van 8-10 toch zonde.

Na rust misten wij de grote kans op de gelijkmaker waarna KVA direct de 13-11 maakte. OVVO deed wat waarschijnlijk in de rust al was bedacht en bracht Jairus Nicatia voor Ivo stob. Jairus heeft veel blessures gehad sinds zijn komst naar OVVO maar is nu fit, wat we een uitstekende timing kunnen noemen natuurlijk. Het bracht de OVVO aanval niet direct succes want KVA bleef de bovenliggende partij. Maar het bleef kort op elkaar want we liepen samen op tot 16-15.

Als publiek voelden we daarna de wedstrijd een beetje weg glippen. KVA kwam op 2 punten voor, zelfs 3, en dan verwacht je de nekslag van 4 punten verschil wel. Daar zag het ook een beetje naar uit eerlijk gezegd. Van der Putten wisselde Bas Noordermeer van vak om daar weer goals te krijgen maar het vak slaagde er niet in om hem goed in stelling te brengen, of maakte gewoon andere keuzes, wat juist weer frustratie opleverde. En KVA liep uit. Op 19-16 pakte OVVO de time out en had je vooral Auke van Gemert in Maarssen kunnen horen.

Wat er precies bedacht werd in die time-out weten wij als publiek niet, maar het werkte wel. OVVO kwam zeer strijdbaar uit de time-out en we leefden weer, ondanks dat KVA direct de 20-16 maakte en dat voor ons op de tribunes voelde als de nekslag.

Maar niets was minder waar. De neuzen stonden weer dezelfde kant op in het eerder genoemde vak en Bas scoorde eerst vanaf de stip de 20-17 en daarna de belangrijke aansluitingstreffer, en OVVO kon op jacht.

Na goed afvangen van Jesse en kort oppiken onder de korf van Door kwam de bal bij Jairus die van korte afstand de 20-19 maakte en de show kon beginnen! Onze verdediging zette uitstekend druk op een KVA wat zich afvroeg wat er nu aan het gebeuren was, zodat Maike een afvallende bal op kon pikken. En we konden voor gelijkmaker gaan!

Ons eerste schot miste de korf, de 2e ook en dan wordt het vaak chaos en rennen.
Bal weer bij Jairus, die besloot te schieten zonder elke vorm van rebound, en dan is er maar 1 succesvolle optie: raak schieten! En dat deed hij! YES 20-20!! Nog 3 minuten!! Publiek op de banken, gekkenhuis!

Nog 3 minuten. KVA ging jagen, speelde zeer slordig en veel te gehaast (net als wij een fase eerder), maar ook dan kan de bal erin. En hij ging erin. Uw verslaggever zei nog op de tribune ‘die heer van Marnick kan niet meer joh, die is kapot’ en ja, dan gebeurt het natuurlijk….minder dan een minuut voor tijd schoot hij hem binnen: 21-20 met nog 34 seconden op de klok.

Alle ballen op Bas, wat natuurlijk niet gek was gedacht. Eerste schot op de rand, Maike vangt af. Klok op 25. Tijd zat. 2e schot op de voorkant, bal weg. Klaar…. Tenminste, dat denk je dan. KVA kreeg al snel tijdrekken (denk ik) tegen en we mochten nog een keer. 10 tellen nog!

Schot Bas, stuitert weg, Damaris er achteraan….heeft hem…..7 tellen. Iedereen onder druk. Bas maar zoeken met een diepe bal, want ja…7 tellen…dat dacht de heer van Bas ook. ‘die gaat niet schieten!’ Bas kreeg de bal….heer in zijn neus….iets te veel…..Bas er onderdoor met bal in de handen….onderhandse kans op 6 meter….best moeilijk….GOAL!!! JAAAAAAAAAAAA! GOAL!!!!!!!! 21-21! 3.4 SECONDEN OP DE KLOK! JAAAAAAAAAAAAAA.

KVA had nog maar 3.4 seconden wat natuurlijk 20 seconden had kunnen zijn als de klok elke keer netjes was gestopt. In de 3.4 seconden kwam KVA niet verder dan 1 noodschot en was de eindstand van 21-21 een feit.

Oud A1-coaches Wout en Robbin concludeerden dat ze een juiste wedstrijd uit hadden gekozen om te komen kijken en ons OVVO kliekje op de tribune had misschien geen topniveau wedstrijd gezien maar wel een topniveau spektakel. En weet u wat het is? Dat kunt u ook zien! Volgende week om 20.00 speelt OVVO 1 thuis tegen ROHDA 1. Kom kijken! Kom weer gezellig bijpraten met mensen die u best goed kent, maar al een tijd niet hebt gezien. Daar zijn we een vereniging voor. Gezellig met elkaar!

Coach Van der Putten: ‘Prachtig dat we ons terug knokken. We hebben veel gesproken over deze competitie opzet waar doorgaan tot het einde belangrijker is dan ooit. Dat we ons dan zo terugvechten is knap en geeft vertrouwen. In het spel hebben we genoeg punten om me te nemen naar volgende week en daar zullen we mee aan de slag gaan. We zijn blij dat er weer publiek was en hopen komende zaterdag in eigen huis nog meer mensen te zien.’

Goals OVVO: Door 1, Maike 1, Jesse 1, Damaris 4, Jelle 1, Ivo 1, Jairus 3, Bas 9

Wat ben ik weer trots dat ik een OVVO’er ben. Waarom? Dat zal ik proberen uit te leggen.