Dat ik trots ben dat ik vanaf mijn 5e jaar op een super vereniging zit, is geen verassing. We hebben een super jeugd, G-korfbal, heerlijke A en goede Senioren. Maar dat niet alleen, we hebben een echte vereniging, want OVVO dat zijn ‘WIJ’. Het klinkt als een open deur, het is misschien wel een open deur, maar het is tegelijkertijd een waarheid als een koe.
Ik zeg dit wel vaker, maar volgens mij kun je complimenten nooit genoeg geven. Het lukt ons tot op heden om sponsoren te vinden en te behouden bij onze club. En als er bijvoorbeeld een collecte moet worden gelopen, lukt het ons om via een oproep op de site, ouders en kinderen te vinden die hieraan mee willen doen. Het kamp zit binnen 20 minuten vol én als er vervolgens een oproep wordt gedaan voor extra chauffeurs en/ of busje of schoonmaakouders, zijn er diverse ouders die dit willen doen. In het bijzonder Teus van Barneveld, Van Barneveld en Frank die de aanhanger op de terugweg reed, alle chauffeurs en schoonmaak ouders, nogmaals hartstikke bedankt! Bedankt voor het meewerken en meedenken. Ik kreeg de laatste tijd veel berichtjes: “ik heb extra zitplaatsen, dus kan nog meer kids meenemen”, “Heb je nog schoonmaakhulp nodig op donderdagochtend?” Echt TOP! Maar ook alle leiding, die gewoon vakantiedagen opnemen, om mee te gaan op kamp. Dit is waarom ik vol enthousiasme altijd vertel dat ik op OVVO zit en het een leuke vereniging vind.
Het kamp met elke dag een radio-uitzending en leuke foto’s en filmpjes. Dwingeloo heeft 4 dagen genoten van 100 korfballers. (Hoewel, de kampeigenaar dacht hier iets anders over, maar dat terzijde) Bijna 85 kinderen, of waren het er nu 81, of 82 waren 4 dagen allemaal vrienden van elkaar. Als er iemand moest huilen, of iets eng vond, kwam een ander kind hem troosten of ‘redden’. Zo was Floortje de ‘in-de-slaapkamer-spinnen-opruim-kampioen’, waardoor de andere meiden heerlijk spinvrij konden slapen. Mooi te zien dat tijdens de spooktocht iedereen elkaar door het enge donkere ‘Simone bos’ hielp. Deze keer weer eng genoeg voor een aantal decibel gillen. In de ‘vrije’ tijd heerlijk met elkaar schieten, of op de trampoline, disco van DJ Martin Dirrix, het afscheid van de B-tjes. Maar ook uw kinderen die, als wij bezig zijn in de keuken, komen vragen of ‘zij kunnen helpen en iets voor ons kunnen doen’. Kortom genieten.
Ik had dit jaar een grote uitdaging. Samen met Suzanne en Igor mochten wij dit jaar de keuken bemannen. Voor mij iets wat ik nog niet eerder heb gedaan, maar zeggen ze ‘in je comfortzone blijven zitten is verleidelijk, maar dan ontwikkel je je niet’, dus dit jaar voor 100 personen gaan koken, ik ga voor ontwikkeling. Een andere uitdaging is het bedrag dat we te besteden hebben. De kookploeg kreeg dit jaar 1700,- euro om 100 personen, 4 dagen van eten, drinken en natuurlijk versnaperingen te voorzien. Ik kan u vertellen, het is Igor en Suzanne gelukt. Je kunt ze vanaf heden inhuren als budgetcoach. Igor en Suzanne hebben door ‘slim in te kopen’ ervoor gezorgd dat we elke dag een heerlijke maaltijd kregen, tussendoor fruit, snack tomaatjes, limonade en chips en dan ook nog na een dropping de bitterballen, of broodjes knakworst of tosti’s. Het Nibud zal trots zijn.
Ik merkte toen ik thuis kwam dat ik dit jaar in de keuken écht moest aanpoten. Het leek zelfs hard werken. Ik heb dan ook diepe, hele diepe bewondering voor Dick van Haaften, hij heeft samen met Jeroen Schollaart zo’n 20 jaar samen de kampkeuken gerund! Ja, u leest het goed, 20 jaar! Soms bijgestaan door Mirjam en José Veen, Laurens van Leeuwen en Jan van de Linden, maar zij hebben zich als duo 20 jaar staande gehouden in de keuken tijdens het kamp. Ik kan u nu al vertellen, dit ga ik niet evenaren.
Donderdag zijn alle kids weer gezond naar huis gegaan. Mijn telefoon is vanaf deze dag weer in een soort ‘slaap modus’ gegaan, de kamp app is weer rustig. Ik merk dan in totaal 15 uur slaap niet veel is en lees in de krant dat een nachtje doorhalen of slecht slapen het brein vervuilt. “Onvoldoende nachtrust maakt ons prikkelbaar, traag en ongeconcentreerd’. Als er dus veel taalfouten in deze column staan, weet u hoe dit komt.
Maandag gaat mijn wekker ’s ochtends vroeg weer af en mag ik weer gewoon naar mijn werk. Sommige vragen, “moet je dan juist nu niet eerst op vakantie?” Nee hoor, als vakantie een tijdelijke verlossing van verplichtingen van werk is, heb ik in ieder geval een heerlijke vakantie gehad. Ik had geen tijd om aan mijn werk te denken. Heerlijk.
Groet Jacqueline