Gister een van de laatste oefenwedstrijden voor de competitie. In ons huis voelde het al helemaal ‘echt’. “Ma, waar liggen mijn korfbalschoenen?”, hier werd ik door gewekt. Nee, mijn kinderen zijn niet 4 of 5 jaar oud, maar het schijnt geen causaal verband te zijn, dat naarmate kinderen ouder worden, zij wel alles kunnen vinden, wat zij ooit zelf hebben ‘verstopt’. Uiteindelijk worden de schoenen niet gevonden, “ik had ze voor de vakantie toch echt in de kast gelegd…” en moeten straks de wonder sloffen van Gert-Jan hopelijk soelaas bieden.
Ik ga vervolgens rustig naar het korfbalveld toe, waar ik word geconfronteerd met iets ‘wat we liever niet willen hebben’. Namelijk een blessure. Sam van der Laak ligt op de grond en het ziet er duidelijk niet goed uit. De mensen die in de buurt bij hem hebben gestaan lopen namelijk weg. Er zit een hele bult bij zijn knie alsof er een bot wil gaan uitsteken. Heel naar en pijnlijk voor Sam. Gelukkig zijn Pim, Kirsten en Ingrid al op het veld aanwezig. Er wordt besloten om een ambulance te bellen, maar de ambulance heeft andere prioriteiten en kan niet voor Sam komen. Uiteindelijk wordt de auto op het veld gereden en in opperste concentratie en afstemming wordt Sam opgetild en in de auto van zijn vader gelegd. Hij moet naar het ziekenhuis. (red. Sam heeft wsl zijn knie op meerdere plaatsen gebroken en moet vandaag, zondag, worden geopereerd. Heel veel beterschap en sterkte Sam!)
Aij dit is een naar begin van een korfbaldag. Tegelijkertijd realiseer ik me ook dat ik heel erg blij ben dat Pim, Kirsten en Ingrid een soort van ‘op het OVVO-veld wonen’. Zij kunnen hem en anderen deskundig helpen. Zo ook vandaag, weer super gedaan van jullie. Ik ben echt blij met jullie.
Hierna ga ik naar de A1 kijken. De A1 moet tegen Antilopen spelen. Antilopen A1 wordt gecoacht door oud-OVVO 1 speelster Heleen Fokker (sinds kort overigens weer tante geworden van Mick). OVVO moet wat opgang komen, maar door de aansporing van onze twee jonge honden, komt het goed. Ricardo en Devin (nieuw OVVO lid en meteen vol ambitie coach van de A1. Echt super leuk dat je dit doet!) staan enthousiast langs de kant en uiteindelijk wordt het een hele leuke wedstrijd.
Hierna kijk ik naar OVVO 3 waarbij ik vooral verrast ben door het feit dat er zoveel mensen ‘geen zin meer hebben om elke week te korfballen’. “Wat is dat nu?” Er zijn, zeker binnen OVVO 3, aardig wat mensen die AR zijn geworden. Ik wil hierbij een oproep doen. “Kom weer terug!” “Er is, behalve vakantie, uitgaan, lekker eten en slapen, niets leukers dan korfballen. Herzie je lidmaatschap en kom snel weer elke week lekker korfballen”. In de tussentijd zie ik overigens Angela een super goal maken. Zoë haar balletje onder de korf meepakken en good-old Tim bleef maar scoren, alsof die buzzer beater elke seconde afgaat. En Roy, volgens mij is hij als eerste zijn lidmaatschap aan het herzien.
Hierna het 1ste team, waarbij ik me heerlijk kan scharen langs het commentaar aan de kant. Een diverse selectie met jong en oud(er), maar wat ga je als trainer dan uiteindelijk kiezen. Langs de kant worden diverse opstellingen geopperd, met uiteindelijk de zin; “maar gelukkig hoef ik de beslissing niet te nemen”. Dus Erwin, bij deze, heel veel sterkte met je keuze.
Nu nog even iets heel anders, dit lees ik namelijk net in een heel leuk tijdschrift, het heeft niets met OVVO of korfbal te maken, maar ik vind het leuk om jullie te onthouden;
“Te koop: nest liefdesbaby’s. Van BN’ers geweest. Ontwormd en met chip. Goed met camera’s en oppervlakkige praatjes. Br. O.nr: 123456”
“Kipnugget-verslaafde (35) zoekt lorgenoten voor opstarten praatgroep n.a.v. cold turkey stoppoging. Br.o. nr. 12347”
(ps. De kipnugget verslaafde, ik heb het gecheckt, dit is niet Pim Brouwer, haha)
Groet Jacqueline