Column: De Kruijf van OVVO

Dit verhaal is van groot belang voor alle korfballers die zijn geboren ná het jaar 2000. Inmiddels zullen dit er heel wat zijn. Ook in Maarssen. Zij moeten het verhaal leren kennen van een legende binnen hun sport, wiens populariteit in de periode voor hun geboorte tot ongekende hoogten steeg.


Dit verhaal gaat over Edwin de Kruijf. Ooit, nog voor jullie vereniging OVVO de top van Nederland bestormde en weer verliet, was er een man die op velden indruk maakte met zijn spel, uitstraling en leiderschap als nimmer tevoren. De manier waarop deze Maarssenaar zijn sport bedreef was ongekend. Om meer te weten te komen over deze held van weleer gaan we ongeveer een kwart eeuw terug in de tijd. We verlaten Sportpark Daalseweide en zien een club die in de tweede klasse speelt. Deze wedstrijden worden in dé zaalcompetitie gespeeld in de Bisonhal en in de veldcompetitie is de club actief op een sportveld dat is gelegen aan de Stationsweg.


De wedstrijden worden gespeeld door grootheden als Shawn Sanrammat, Ronald Veerkamp, Petra Noordermeer, Jacqueline van de Akker, Edwin Rombout en… een andere Edwin. Deze Edwin draagt de achternaam De Kruijf en dat zal bij menig sportliefhebber een link leggen met die ándere Cruijff.


Beiden waren geniaal in hun sport, maar waar Cruijff voor mij (als tiener) vooral iemand was die zijn wijsheden op televisie uitsprak, werd De Kruijf naast een man die wijsheden aan de bar oreerde ook mijn eerste sportidool. Als aanvoerder had hij de aanvoerdersband op de mouw van zijn shirt laten naaien. Dat maakte maar weer eens duidelijk dat er maar één echte leider was. De bisonhal (ja lieve kindertjes; in de vorige eeuw had OVVO nog geen eigen sporthal) liep vol als De Kruijf zijn kunsten ging vertonen.


Het shirt waar OVVO sinds enige tijd weer in speelt (overigens de beste beslissing sinds jaren) werd ontworpen door niemand minder dan deze grootheid die uiteindelijk door de liefde werd weggezogen uit ons prachtige dorp met de korfbalclub OVVO. De Kruijf was overigens ook degene die als vormgever van clubblad De Speelbal actief was naast hoofdredacteur Femke van Hemert. (dit brengt me op een ander iemand die een monument zou moeten hebben op Sportpark Daalseweide: Marianne van Hemert)


Kortom: Edwin de Kruijf bracht plezier, liefde voor de sport en heeft in het shirt dat jullie elke zaterdag dragen een nalatenschap bij de club. Als gezegd: De Kruijf verliet OVVO. De liefde bleek als een magneet. Na een tussenstop op de Vlasakkerweg in Amersfoort waar hij samen ging wonen met Janette, besloot hij zelfs de provincie Utrecht te verlaten om te trouwen (hoe burgerlijk), kinderen te krijgen en in Putten te gaan wonen. Daar werd hij lid van De Meeuwen. Hij kreeg een afscheidswedstrijd, dronk een biertje, zei ‘doe nog maar een vaasje’ en toen was het voorbij.


En hoewel hij nu dus in het straatbeeld van Putten te vinden is, zullen wij in Maarssen toch altijd moeten blijven denken aan die ene man. De held die als één van de eersten een eigen digitale fanclub had toen internetgebruik nog in de kinderschoenen stond, die zaterdagavond eerst in de sporthal en daarna in de kantine van de bisonhal furore maakte en zijn stempel wist te drukken op een vereniging waar nu nog steeds ballen in manden gegooid worden: Edwin de Kruijf. Mijn jeugdheld.


Danny van der Linden