Ik lees meer en meer verhalen over de schermloze dagen. Er wordt zelfs gesproken over schermloze vakanties. Even op vakantie, zonder wifi, zonder smartphone, tablet of een laptop. Ik denk dat dit voorstel voor veel kids onder de categorie ‘kindermishandeling’ valt en dat zij spontaan contact zullen gaan opnemen met de kindertelefoon. Veel relaties denken mogelijk: ”oeps, een schermloze dag of vakantie, als dat maar goed gaat? Moet ik dan gaan praten??@$# Wat heb ik na, 7, 8, 15, 23 jaar nog te vertellen aan mijn partner? Een telefoon is een super afleiding voor de zogeheten moeilijke momenten, of lange stiltes.”
Voor mij is deze periode tussen zaal en veld een periode van (minder) korfbal. In mijn agenda zie ik geen kantinedienst en/ of wedstrijden die ik wil gaan bekijken. Ik zie een lege plek op de zaterdag. Wat ga ik op deze dag nu doen? Het voelt voor mij bijna als een schermloze dag, een dag die ik opeens moet en kan gaan invullen.
Vanochtend eerst een kaartje naar onze ome Jan gestuurd (zie adres op de website). Laten we vooral niet vergeten om dit allemaal te doen, zodat ome Jan wellicht tijdens onze jubileum dag op 30 mei weer als coach langs de kant kan zitten. Verder heb ik, om niet in een te groot gat te vallen, me opgegeven voor een hardloopclinic. Ik dacht, “Het kan geen kwaad om na ruim 50 jaar eens te leren ‘hoe je moet hardlopen’”. Ik krijg les van, zo lees ik, Marcel Uppelschoten een van de beste marathonlopers uit Nederland én van onze eigen onze hardloop trainer John Smit. Bij deze clinic ben ik bezig geweest met oefeningen, houding en vooral genieten van het hardlopen. Ik realiseer me dat als ik dit wellicht eerder had gedaan, ik misschien nóg sneller zou zijn geweest tijdens de korfbalwedstrijden (haha). Ik had dan vroeger ten tijde van het middenvak, wél wat vaker en meer gelopen. (ps. Voor de mensen die denken, “Wat is een middenvak? ” Dat is een goede vraag. Heel vroeger hadden ze een extra vak tijdens korfbal wedstrijden, maar ik denk dat door de dure grondprijzen de korfbalvelden kleiner zijn geworden. Dit vond ik overigens niet erg 🙂 )
Op de terugweg rij ik langs het OVVO-veld. Ik zie het schitterende kunstgras veld, met de mooie dug-outs. Volgens mij zie ik Don Jaap Fokker samen met Mister Hedde Brouwer er samen een kopje koffie in drinken. Ik denk een wel verdient kopje koffie, want wat zijn deze mannen druk met dit project. Wat ziet het kunstgrasveld er mooi uit. Ik verheug me stiekem al op het veldseizoen en hoop dat we ook kunnen gaan doorsparen voor een mooie overkapping aan onze kantine.
Ik wil hierbij meteen even van de gelegenheid gebruik maken om te vermelden dat de collecte voor Jantje Beton een heel mooi bedrag bij elkaar heeft gecollecteerd. In totaal is er 515,48 euro opgehaald. De helft is voor onze club! Dus alle ouders (Petra, Helga, Simone, Anouk, Jets’ kapsalon, Rob, Ronald, Laurian) én kinderen, nogmaals hartelijk bedankt voor jullie inzet. Jullie zijn toppers.
Zaterdag middag ga ik naar het “We doen het samen festival’. Dit is een festival waarbij enthousiaste mensen allerlei burgerinitiatieven aan elkaar presenteren. Toen ik hier rondliep kreeg ik een idee. Er zijn landelijk zo ongeveer 200.000 mensen eenzaam in Nederland. Ook in Maarssen en Utrecht zijn er veel mensen eenzaam. Wij hebben een bruisende vereniging. Wij hebben ook een kantine en hal die niet elke dag in de week ‘bezet’ is. We kunnen hier spelletjes doen, gezellig kletsen, oude foto’s en films kijken. De hal of sportvelden gebruiken, hier kunnen we gym en sportoefeningen doen. Misschien kunnen we wel gezamenlijk gaan koken? Ik zie al een mooi burgerinitiatief aan de binnenkant van mijn ogen. Laat de eenzame en/of oudere mensen maar komen!
Thuis aangekomen vertel ik bij het avondeten mijn idee. “Jacq, je slaat door. Hoe wil je dit nu gaan doen?”, hoor ik ze zeggen. Ik weet het niet precies, maar het lijkt mij een mooi initiatief en als er meer mensen zijn die hier met mij over willen gaan brainstormen en het mogelijk willen gaan opzetten. Jullie weten mij te vinden.
Gelukkig duurt de periode tussen zaal en veld niet heel lang en is het maar goed dat de andere weekenden zijn ‘gevuld’ met korfbal. Heerlijk deze structuur en daginvulling, anders word ik alleen maar onrustig en krijg ik heel veel (waan?) ideeën.
Groet Jacqueline