Zaterdag rij ik in de regen naar de OVVO-hal, ik geef toe niet met de grootste verwachting, want OVVO moet spelen tegen Pernix. Pernix staat bovenaan in de competitie, OVVO niet (zeg ik maar subtiel). Bij binnenkomst zie ik eerst OVVO 2 spelen tegen Pernix 2. Het 2e ‘dolt’ Pernix compleet , kijk even op youtube naar oa. de mooi vrijebal waarbij Kevin de bal tussen de benen aanspeelt op Chantal én de mooie one-hander van ‘lange Lau’. Maar ja denk ik, nu moet het 1ste nog. Ik stel mij nl voor dat het 1ste gaat spelen met de houding “sorry wij gaan vandaag niet winnen, want wij zijn wij staan onderaan in de competitie en Pernix staat op de eerste plek”.

Team van de week OVVO D4 staat al klaar, samen lopen ze met het 1ste team naar de middenlijn., Rianne met Lieke, Door met Fiona, Michelle met Anne-Maartje, Nicky met Lara, Martijn met Koen, Bas met Luca, Pieter met Mirac en Henk met Floortje, stralend zwaaien ze naar het publiek.

Ik sta aan de kant met maar een gedachte “als dit maar goed gaat”.

De wedstrijd begint heel rustig, het duurde een aantal minuten voordat zowel OVVO als ook Pernix de korf wisten te raken. Vervolgens ging het gelijk op, ik was eigenlijk al blij want we werden niet meteen weg gespeeld. Maar toen, ik weet niet wat er gebeurde zag ik het, volgens Hedde, schitterende korfbal, zoals korfbal moet zijn. Mooi samenspel, beweging, strakke passes, en heel belangrijk, mooie doelpunten. OVVO zie ik stralen, we staan voor.  Gaat alles goed, nee, we missen nog wel veel kansen. Zo miste Pieter een kans van één meter voor de korf. Maar wat doet hij nu? Pieter loopt naar het raam, hij schreeuwt een oerkreet, zijn shirt barst, als een soort Hulk staat hij in het veld zijn vuisten gebald en slaat hij tegen het raam. Het raam van onze kantine barst!!!! (Wat ik nu beschrijf berust niet allemaal op feiten, maar het raam is wél kapot). Ineke pakt snel de duktape, en begint met plakken. We kunnen gelukkig gewoon verder spelen.

OVVO gaat, gelukkig, door met heel goed spelen. Ik zie één team, waarbij ik een ieder zie aanvallen én scoren. Nicky, Rianne, Bas, Martijn, Michelle, Door, Pieter en Henk, allemaal weten zij te scoren én zorgen zij er gezamenlijk voor dat Pernix wordt verslagen.

Eén speler valt voor mij vandaag extra op, Henk Fokker. Ik weet niet of hij vanochtend een extra shoarma kapsalon heeft gegeten, maar alles wat hij in het veld doet is magisch en leidt tot een doelpunt. Ik zie hem de hele wedstrijd lopen met een smile, ogen dicht en één arm omhoog als hij weer heeft gescoord.  Ik denk, maar ik ben heel slecht in lijstjes, dat hij 10 doelpunten heeft gemaakt. Volgens mij moet het spandoek weer uit de mottenballen worden gehaald, een ode aan Henk Fokker. Ik hoop dat Floor, haar handen niet heeft gewassen. Zij was het die vandaag is opgelopen met de man van de wedstrijd. Nu maar hopen dat Henk niet door een of andere spelers makelaar voor 75 miljoen wordt weggekocht. Iedereen wil nu met shirt nummer 9 lopen. Henkie Forever!

De score, ook niet geheel onbelangrijk, ging heel snel deze avond. Jaap, voorzitter aan de jurytafel, hield om deze reden zijn leesbril op, hij moest de kop steeds weer indrukken. Dany zit handenwrijvend de schotklok te bedienen, Cindy geeft de wissel glimlachend door en bij Martin komt er rook uit zijn laptop om de statistieken bij het houden. Eindstand 30-19! Chappeau.

Wat rest ons dan op een mooie avond als deze, BIERSCHIETEN! Ik denk dat elke OVVO supporter deze avond glimlachend naar bed is gegaan. En Henk, teken snel een contract voor onbepaalde tijd😊

Groet Jacqueline