Ik weet niet hoe het met u deze week is gegaan, maar ik was de hele week al zenuwachtig. Ik was rusteloos, kort en licht aan het slapen, mijn gedachten dwaalden steeds af. Zaterdag is namelijk de dag, spookte steeds door mijn hoofd.
Zaterdagochtend naar het OVVO-veld, ik keek eerst naar de A2, waar het hoogte punt voor mij de scheidsrechter Taco was, die stoïcijns is en bleef gedurende een wedstrijd waarbij meerdere mensen, spelers een visie hebben over de te hanteren regels. Maar dit is niet wat ik bedoel. Ik zie Shawn Sanramat met boekje onder zijn arm naar de A3 stappen, maar ook hier heb ik geen slapeloze nachten van. Nee, ik heb het over de opening van ons nieuwe kunstgrasveld. De hele week loop ik al te fantaseren hoe dit aangepakt zal gaan worden. Ik denk daarbij aan Maxima die langs komt om een mooi lint door te knippen. Een grote wagen met muziek, waarbij de ‘hoofdpersonen’ die dit alles hebben gerealiseerd op zitten. Jaap, Hedde, de sponsorcommissie, de penningsmeester(s) die alles aan elkaar hebben geknoopt, het bestuur, BKO, Stichting Kunstgras Beheer en dan vergeet ik vast nog wat mensen te noemen. Dit is voor een droom niet erg, dus ik ben benieuwd wat er gaat komen. Ik heb ook al bedacht dat ik deze datum misschien moet laten tatoeëren. Het is toch niet zo maar iets. Dit moet zichtbaar zijn en blijven voor iedereen, zo ook voor mij.
Als ik op het veld kom staan er aardig wat mensen klaar. Speciale genodigden, zoals de voorzitters van VV Maarssen en Luck Raeck en natuurlijk ons weer groeiende supporters aanhang zijn allen aanwezig. Ik ben er klaar voor. Onze voorzitter José doet zonder microfoon het woord. Een ieder is stil en luistert. Jaap krijgt symbolisch een schitterende bos bloemen, waarna Jaap het woord neemt en een ieder, nogmaals dankt. “Dit is gerealiseerd door een goede samenwerking van vele enthousiaste mensen”, aldus Jaap. Een groot applaus en de wedstrijd van ons 1ste kan beginnen.
Frank Backx is ondertussen bij ons komen staan en wat blijkt. Velen komen bij hem langs. “Hoi Frank, wat een leuk stuk in de krant!”, Jan-Willem en Rob waren vooral gecharmeerd dat Frank heeft gezegd dat, ‘te weinig bewegen erger is dan dik zijn’. “Mensen worden veel ouder als ze bewegen, zelfs als ze te dik zijn”. Jan-Willem en Rob hebben dit artikel uitgeknipt en boven hun bed gehangen. Thuis gekomen pak ik de krant er nogmaals bij. Ja, het staat er in. Onze Frank staat met een pagina groot artikel in het AD “Boven de 55 moet je geen hele marathon meer lopen” (wat mij betreft mag hier overigens ook 50 staan😊 ) Voor mij viel het kwartje.
Ik lees namelijk in de krant ‘hoogleraar klinische sportgeneeskunde’ en denk “o ja, dat is Frank”, maar Frank is verre van kapsones, voor ons blijft hij Frank(ie). Zo is het denk ik ook met OVVO. Je kunt naast je schoenen gaan lopen omdat je, een super grote jeugd hebt, een eigen sporthal, zelfs een eigen kunstgrasveld, maar wij blijven gewoon OVVO. Niks geen kapsones, niets geen toeters en bellen, gewoon elkaar bedanken voor het goede wat we allen doen en af een toe een bos bloemen.
Rest mij nog dat ik morgen wel moet beslissen welke tattoo ik laat zetten. De datum van de opening, of een afbeelding van Frank?
Groet Jacqueline