Deze zin ooit uitgesproken door  Arnold Schwarzenegger, is wat mij betreft van toepassing op wat ik zaterdag in de sporthal zag gebeuren. OVVO 1 en (bijna) al het ‘oude’ er omheen is terug.

Allereerst word ik warm welkom gehete door Hettie en Joke, vrolijk doen ze een bandje om mijn pols. Marco zit met zijn kleine camera al op de grond. Ik zie Cindy wederom aan de wedstrijdtafel, vergezeld door 3 charmante assistentes, Jan-Willem, Jaap en Martin. Laurens staat boven op het balkon met zijn ‘beeldbuisbengels’en Pim loopt weer stralend door de hal. Het publiek stroomt rustig aan binnen. Ome Jan en opa Anton nemen plaats op hun ereplek. De trommels worden gepakt. Sharkie Daan wordt in het pak gehesen én de D2 staat nagelbijtend aan de kant. “Best spannend dat oplopen”, hoor is ze zachtjes fluisteren. De muziek gaat aan, het omroepen kan beginnen. Lisa, Roos, Laura, Bo, Kira, Kyra, Aimée, Nienke, Tjitske, Yannick en Armin staan naast hun helden en komen al zwaaiend oplopen.

De wedstrijd begint goed, leuk en OVVO staat voor, komt gelijk, maar toen…… TZ neemt het heft in handen. Scoort uit de meest bizarre posities, echt bijna alles gaat erin. Het lijkt wel alsof ze de bal  hebben ingestraald. En bij OVVO, u raadt het al, hier lukt het nét niet. Mooie acties worden niet met een doelpunt beloont en bovendien lijkt het erop dat ook de scheidsrechter en grensrechter zijn betovert. Beide zien, in mijn ogen, soms overtredingen aan OVVOkant, die ik in ieder geval niet zie, zal ik maar zeggen. OVVO loopt dan ook langere tijd, ‘achter de feiten aan’, in dit geval staan ze 4 doelpunten achter. Coach Erwin neemt toen de beslissing om een aantal wissels toe te passen en dit pakt erg goed uit. OVVO krijgt weer vertrouwen, OVVO gaat weer scoren. Pieter heeft elke bal onder de korf en straalt uit, “schiet maar, ik heb hem toch”. Rianne weet boelkloedig op een zeer belangrijk moment de korf te raken, we staan voor! Roy loopt juichend, net zoals de knarse knarren, Maarten, Robin, Rob, Michael en René het veld op. OVVO zit weer in de flow met voor mij het aller mooiste hoogstandje de bal van Henk op Remco (tip kijk even op youtube naar de doelpunten, dan weet u wat ik bedoel). OVVO werpt de schroom van zich af en scoort in 10 minuten maar liefst 10 doelpunten. Ze winnen uiteindelijk met 29-24. 

Feestvierend lopen we naar de kantine waar, u raadt het al, weer plaatjes staat te draaien en Jeroen en Barry weer met de hapjes rondgaan. Aan de bar zie ik coach Erwin staan met een glas cola in zijn hand. Volgens mij hoor ik hem tegen Bertina zeggen: “I am back”.

Groet Jacqueline