Ik was de hele week al gespannen en soms wat sneller geïrriteerd. Ik wist niet goed waar dit vandaan kwam. Op mijn werk had ik geen spannende klussen, thuis zijn de SE weken weer achter de rug, dus waarom is en was dit gevoel er? Zaterdagochtend valt het kwartje. Ik ga vandaag sinds lange tijd weer naar OVVO. Hoe zal het daar zijn, ken ik de kids nog? Kennen ze mij? Hoeveel kinderen gaan er vandaag komen?
Samen met David en Thijs gaan wij vandaag de B-groep trainen geven. Op het veld aangekomen zie ik Nanouk en Mark de C-groep trainen geven. Een hele grote groep kinderen verlaten, sommige in korte broek, met rode konen, het veld. “Bedankt!”, roepen ze in koor. Mark en Nanouk geven de kids nog een ‘elleboog’ (tegenwoordig is dit een legitieme handeling) en ze gaan stralend en voldaan naar huis.
Ik tel in eerste instantie 10 kinderen van de B-groep en dus kijken we tevreden naar elkaar. Ellen zegt tegen mij: “Wacht maar straks komt de rest, die komen 2 minuten voor tijd”. Ze heeft gelijk er komt opeens nog een hele groep aan. In totaal ruim 20!!! Wat leuk, wat super dat ze zijn gekomen. Na de inleiding van David heb ik de eer en het genoegen om een gezamenlijke warm up te verzorgen.
Als een soort Olga Commandeur begin ik aan “Nederland in beweging” (lees OVVO in beweging) De jumping jacks, squats, lunges, box jumps en buikspieren worden aangesproken. “Dit doet Wiebe nooit met trainen”, zegt Dani. Casper en Thomas zeggen, “Klopt, wij doen dit ook nooit”. Ondertussen zijn Daan en Anna al fanatiek bezig. Roos en Nikita doen ook vrolijk lachend mee. Na deze warming up, krijgen ze het conditie gedeelte bij Thijs. Job en Mees gaan als een speer tussen alle pionnen door. Anouk zegt: “Dit vind ik leuk, lekker rennen!”, dit is haar ook aan te zien, wat loopt zij makkelijk en snel. David laat de groep weer kennismaken met de korf en ballen heeft hier diverse oefening bedacht. Daan is extra blij dat hij handschoenen aan heeft, want de bal is best koud. Het einde van de training wordt afgesloten met het spel der spellen, Keniaans korfbal. Er is ondertussen zelfs een supporter, Margreet, gekomen. Tijdens de laatste oefening kijken we om ons heen en zien we het gebeuren. SNEEUW!!! Helaas zit de trainingstijd erop en moeten de sneeuwpoppen, het inpeperen en het sneeuwballen gooien maar thuis plaatsvinden.
Anouk en Danique doen snel de lange broek weer aan, terwijl ik denk, “wel een leuke foto in je korte broek in de sneeuw”. Ze springen allen weer op de fiets, weer terug naar huis. “Over twee weken weer, toch?” vraagt Mirthe. De andere zeggen ook: “Ja leuk, weer even lekker bij OVVO, elkaar weer zien en bezig zijn”. Wat mij betreft, over twee weken weer en misschien kunnen we dan wel eindigen met het gezamenlijk maken van een grote sneeuwpop.
Ik wil iig het bestuur, de jc, de kinderen en de trainers bedanken voor deze heerlijke dag. Super dat dit is bedacht en we op deze manier corona-proof hebben kunnen sporten. Ik kan vanavond weer noteren in mijn dagboek: “Lief dagboek, vandaag was het een hele leuke dag. Na lange tijd ben ik weer bij OVVO geweest. Het was weer heel leuk en gezellig. Ik hoop dat we dit kunnen continueren.”
Groet Jacqueline
