Zoals jullie weten schrijf ik zeer regelmatig een column. Ik hanteer hierbij het principe dat ik er zelf bij geweest moet zijn.
Ik merk dat ik hier erg veel moeite mee heb en mijn principe om deze reden niet heb laten varen, maar heb het iets aangescherpt. Ik schrijf over dingen die ik zelf heb ervaren. Er is immers geen enkel werkzaam principe dat altijd werkt, toch? (Ik solliciteer overigens niet naar een functie binnen de politiek, waar ook regelmatig met principes en afspraken wordt gerommeld.)
Dit seizoen kan ik twee zaterdagen niet aanwezig zijn op het OVVO-veld, 5 en 12 september. 12 September omdat ik dan ga wandelen. Samen met oud-korfballers Ella, Barry en Petra, wandelen we van de Dam naar de Dom. (We lopen dan allen 52 km) en doen dit voor de Alzheimerstichting. Gister 5 september kon ik overdag ook niet bij OVVO komen kijken, maar ik werd om 19.30 uur gebeld door Hugo: “Jacq je moet nog even komen, het is hier té gezellig!” Volgzaam als ik ben, reed ik naar OVVO en wat ik daar zie en hoor, is een en al gezelligheid. De schitterende overkapping is nu waterdicht, Angela heeft haar boomboxs heerlijk aan, kortom swingen en zingen, het lijkt wel of wel al kampioen zijn?!
“Jacq je hebt iets gemist, alle senioren teams hebben gewonnen!” Hier word ik mee welkom geheten. Oké ik begrijp dat OVVO 5 heeft gewonnen, zij hebben immer de avond ervoor een super gezellige BBQ gehad. Elk team doet aan oefenwedstrijden, maar OVVO 5 niet. Zij regelen een BBQ met Atje (ik weet niet of je hier met een ‘d’ of een ‘t’ moet schrijven) en spelen de volgende dag de sterren van de hemel. Nu ja, ze hebben gewonnen.
De andere senioren teams hebben een andere voorbereiding gehad en ook zij hebben de toon gezet. Zij hebben allen gewonnen.
Maar zo hoorde ik gister wat echt iedereen zou moet weten is dit.
De rode draad van gistermiddag is, volgens kenners, Remco de Haan. De man die zijn kissies onder in de kast wilde leggen, maar deze gelukkig er weer uit heeft gehaald. Fijn dat Door hem weer heeft weten te motiveren. Remco die in het 3e speelt, gister in het 2e mee doet en ten slotte ook in het 1ste speelt. De man die nu al zijn contributie eruit heeft gehaald. Remco die laat zien dat korfballen niet alleen maar aanvallen is, maar dat je ook (juist) door goed te verdedigen een wedstrijd kunt winnen. Hij laat zien dat dit goede verdedigen ook besmettelijk is, want Sem van der Meij, zo hoorde ik, stond ook als een kei te verdedigen.
Maar dat hoor ik niet alleen. Olof Huntjes is lange tijd weggeweest bij OVVO. Hij heeft in deze periode letterlijk geen bal in zijn handen aangeraakt, alleen maar een stuurknuppel in de cockpit van zijn vliegtuig. Deze Olof komt in het veld. Hij krijgt de bal, hij schiet en…….. raak. Op dezelfde manier als waarop hij dit altijd in de A-jeugd deed, alsof hij niet en nooit gestopt is.
De cruciale wissel in het 1ste wordt aan mij uitgelegd. “Jacq je weet, Remco is heel goed en snel, maar de strafworpen zijn altijd een ‘dingetje’ bij hem. Met de nieuwe regel moet degene op wie de overtreding is gemaakt, ook de strafworp nemen. De overtreding wordt op Remco gemaakt, maar wat doet onze coach Erwin, hij wisselt Remco gelijk. En weet je Jacq, de scheidsrechter stond te kijken. Je zag hem denken “wat moet ik nu doen?”. Ondertussen loopt Jairus het veld in, hij pakt de bal alsof hij dit dagelijks doet. De scheidsrechter fluit in en Jairus scoort. Meteen daarom wisselt Erwin, Remco weer voor Jairus, die lachend en stralend het veld af loopt. En weet je Jacq, zelfs de tegenstanders KVA moest om deze actie lachen”. Mooi hé dit verhaal en wat baal ik dat ik het niet zelf heb gezien.
Om 20.30 uur zijn ze nog steeds volop op het veld bezig met (bier)schieten. Een zeer grote groep waaronder Jaap, Jan-Willem en Robert. Ik weet, uit betrouwbare bron, dat een aantal dachten: “ik ga wel mee schieten. Robert de Vente doet mee, daarvan kan ik wel winnen” Uiteindelijk moeten oa Thijs, Tim en Laura de portemonnee trekken, of een tikkie naar mama Monique sturen, om de kratten te betalen. En Robert, hij schiet en scoort gewoon en staat uiteraard lachend naar de anderen te kijken, hoe zij de ballen missen.
Het wordt en is steeds gezelliger, Barry en Jeroen weer ouderwets achter de bar. Maar, gelukkig houden een paar mensen het koppie erbij. We hebben gewonnen, we zijn heel blij, maar corona is nog niet voorbij. Dus ons nieuwe JTC-lid Bart de Bruin verzoekt iedereen om naar huis te gaan. Uiteraard wordt hier gehoor aan gegeven. Vervolgens gaat er een groep naar de privé Makerij bij Yvette. De volgende keer doen we er na de wedstrijd er meteen een lekkere avondmaaltijd bij en zetten we vuurkorven buiten. Wie doet er mee om dit te organiseren?
Groet Jacqueline