Afgelopen woensdag stond de return tegen Synergo op het programma. In de app werd
al druk gesproken over de maat shirts, want passen deze nog wel na de kerst? Ik zal
verder geen namen noemen, Gert.
Dankzij Pim, die last minute nog is ingevlogen werd iedereen voorzien van een (bijna)
passend shirtje. Dank daarvoor!
Voor Kim, Marloes en Ralf was het hun allereerste korfbalwedstrijd. Al jaren zien zij hun
eigen kind spelen in OVVO tenue en nu mochten zij deze ook met trots dragen. Dit moest
natuurlijk ook even vastgelegd worden voor het thuisfront, voordat de wedstrijd van start
kon gaan. (Kim nam na afloop zelfs de shirts mee naar huis om te wassen, zodat ze haar
shirt aan kon laten om thuis te laten zien).
Er werd nog even snel besproken hoe de vakken eruit kwamen te zien. Wie gaat er naast
en wanneer wordt er gewisseld. Vooral dit laatste riep wat discussie op; willen we achter
elkaar spelen of erin / eruit. Uiteraard trokken de vrouwen aan het langste eind en werd
er gekozen voor 30 minuten achter elkaar spelen en zouden we in de 2e helft een nieuw
team inzetten. We zijn namelijk in de rijke positie dat we 8 dames en 8 heren hadden die
wel in waren voor een wedstrijdje, ondanks het blessureleed die we hebben aan de
dameskant. Om stipt 20.00 uur werd het 1e fluitsignaal gegeven door Daniel Zomer die
voor de 2e keer ons wilde fluiten. Dank je wel, Daniel!
De eerst helft gingen we gelijk op en was het leuk om het familie vak te zien met Bep,
Gert en Kim. Er werden mooie passes gegeven en goede kansen gecreëerd. Dit
resulteerde ook in doelpunten in dit vak en we gingen de rust in met 3-3.
De 2e helft vlogen de kansen om onze oren, maar gingen de ballen er niet in of werd een
mooie actie net niet lekker aangespeeld. Gelukkig wist Rob wel zijn strafworp te scoren,
iets wat in de training vaak wat minder goed gaat. Hij twijfelde nog even om de bal af te
spelen, maar ging toch voor zijn eigen kans.
Waar OVVO dus vele kansen miste, wat deze avond helaas een familietrekje bij Laurens
en Céline leek te zijn, wist Synergo wel hun weinige schoten er in te gooien. Mede door
het goede verdedigen van Ralf en Marloes kregen ze maar zeer weinig kansen in
vergelijking met OVVO.
Eindstand 5-8? 6-9? Dat kan Daniel ons vast nog vertellen. Komende weken moeten we
toch maar meer gaan oefenen op het afronden (en aanspelen) van onze kansen.
Het was wel wéér een gezellige avond die smaakt naar meer wedstrijden. Hier zijn we
dan ook mee bezig om dit te kunnen realiseren. Helaas heeft Sjoukje wel haar eerste
korfbalblessure opgelopen door een bal op haar vinger te krijgen, hopelijk valt de schade
mee! Maar zoals in de app al werd gezegd ‘nu hoort ze er echt bij’, want korfballen zonder
minimaal 1x een gekneusde vinger op te lopen is natuurlijk geen korfbal 🙂