Voor wedstrijd nummer 6 gingen we naar Ridderkerk. Het gevoel was toch anders dan verwacht want van de eerste 5 wedstrijden werden er maar liefst 3 verloren. Dat we niet ‘even’ kampioen gingen worden wisten wij ook wel maar 3 is wel wat te veel nederlagen. ODIK en GKV zijn ploegen bovenin wat vooral de nederlaag in Den Haag bij Eibernest net zo pijnlijk maakt als deze in werkelijkheid ook was. Hierdoor stond OVVO op 4 punten, samen met TZ, Eibernest en KCR. Met Die Haghe op nul zal dus 1 van deze ploegen gaan degraderen en dat maakte de wedstrijd bij KCR gelijk al belangrijk. Deze verliezen betekent een strijd om lijfsbehoud en hier winnen geeft dat weer wat lucht en misschien ook nog een blik naar boven als er een serie neergezet kan worden.

We bespraken het allemaal in restaurant Burgerzaken in Ridderkerk wat van ons een dikke 8 krijgt. Veel en veel beter dan de af en toe heel erg foute Chinese restaurants in de buurt van de plaatselijke korfbalverenigingen waar onze helden moeten korfballen. Dan over KCR: wij hadden er nog niet van gehoord. Nooit in de jeugd tegen gespeeld, nooit in de senioren. We laten ons verrassen. Maar wat een prettige verrassing. Dit is echt een ontzettend leuk clubje met een prachtige accommodatie.

Prima kantine en fenomenale sporthal. Mooie steile tribunes die al praktisch helemaal vol waren toen wij kwamen, en toen was het 2e nog bezig! We konden alleen nog helemaal vooraan zitten (zijn we niet vies van) en verbaasden ons een beetje over de ‘volle bak’ op de tribunes. Dit zien we weinig in de overgangsklasse. Een scorebord waarbij gewoon OVVO genoemd werd en waar het aantal time-outs en wissels geregistreerd werden maakte het helemaal af. Prachtig!

Toen dachten we: we gaan beginnen! Maar ook toen weer iets waar we niet op hadden gerekend en dat betrof de speaker van dienst. Wat een held. Hij had een verhaal en hij deed zijn verhaal. Halverwege begonnen mensen op de klok te kijken maar er stond nog veel op het lijstje. Martijn begon al een beetje te springen om warm te blijven, Henk begon al te glimlachen en wij luisterden rustig naar het verhaal want het was wel een mooi verhaal. Deze club houdt namelijk dingen bij en dat is hartstikke leuk. Zo speelde de aanvoerster haar 200e wedstrijd voor KCR en stond de topscorer op 799 goals voor KCR, op naar de 800 dus! Toen gingen we dan echt beginnen. Oh nee, er had ook nog iemand zijn scheidsrechters diploma gehaald en ook die werd naar de middenstip gehaald.

Wil je korfballen en woon je in de buurt van Ridderkerk: ga naar KCR. Het lijkt ons echt een prachtig clubje waar het ontzettend gezellig is, met volle tribunes waar de kinderen nog lekker rondrennen. Mooi. Ze moeten alleen nog een plaatselijke Keesie vinden die er nog wat meer geluid op de tribunes in gooit, want wij hoorden onszelf wel erg goed als we wat riepen (en de rest van het publiek dus ook). Maar verder een enorm prettige ervaring in Ridderkerk!

Dan de wedstrijd, we begonnen met een goal van KCR en dat was gelijk nummer 800 voor de lokale topscorer die er met miniversie van een Tom van Tol baard en hoog opgetrokken mintgroene sokken alleen al bijzonder bijliep. Hij ging wel net zo hard als Martijn en maakte ook zijn doelpunten. 800 dus al, dat zijn natuurlijk wel aantallen. Coach Erwin had Bas, Martijn, Nicky en Rianne naar het vak gestuurd met een boomlange heer om zo te profiteren van de aanvallende kracht bij de mannen. Martijn speelde meer dan ooit vanuit de korf en de dames moesten slim zijn om de bal goed bij Bas te krijgen. Dat lukte aardig maar het schotpercentage van Bas was in die fase niet hoog en de scores liepen niet op terwijl we in die fase wel beter waren. Verdedigend stond het andere vak als een huis: Michelle en Henk wonnen voor je gevoel 100% van hun fysieke duels en dat maakt het wel erg makkelijk. Door kon zo ballen stelen en Remco dreef zijn tegenstander echt tot wanhoop. Ik vrees dat zijn tegenstander vanochtend wakker werd met het gevoel dat hij nog steeds de hand van Remco in zijn gezicht had. We liepen gelijk op maar toen had OVVO een rommelige en zwakke fase. We hielden op met scoren, hadden veel balverlies en kregen veel vrije ballen en stippen tegen, zelfs ook nog een gele kaart. Toen de stofwolken opgetrokken waren stond het 8-5 voor KCR en dan kan een ploeg die veel verliest de weg kwijt raken. Gelukkig gebeurde dit niet en rechtte OVVO juist de rug. Erwin bracht Pieter voor Bas om de lange heer te bespelen en dat deed Pieter erg goed. Verdedigend won hij meer ballen en werd hij veel minder afgefloten, aanvallend gaf het Martijn de kans wat meer aan te vallen en Martijn schoot in de eerste helft een prima percentage (iets wat hij de 2e helft teniet zou doen) en dit leverde goals op. Ook Nicky en Rianne pikten in deze fase hun goals mee en zo kwamen we bij en gingen we er zelfs overheen: 11-12 rust.

Na rust startten we gelijk goed en verdiende Michelle een strafworp. Ze speelde erg slim en zag de overtredingen van haar dame ruim vooraf aankomen en speelde er prima op in. Dit vak kon veel minder aanvallen dan het andere omdat ‘vak Martijn’ ook veel sneller goals tegen kreeg. Om het met statistieken te onderbouwen: Ons eerste aanvalsvak deed 71 doelpogingen, het 2e vak maar 32. Zo pakte Henk ‘maar’ 10 aanvallende rebounds, en we zullen zelden meegemaakt hebben dat Martijn 2x zoveel rebounds pakte dan Henk, maar nu was het toch echt zo: 21. Henk verzilverde de verkregen strafworp voor 11-13. Direct daarna bracht Erwin Bas weer terug en ik hoorde naast me: let op, die schiet al zijn frustratie gelijk van zich af. En ja hoor, zijn eerste schot was raak. Bas is een speler om van te houden en dat gaat in pieken en dalen. Soms te veel overtredingen tegen en soms ook schotloos, maar vaak ook erg zuiver en onnavolgbaar. In zijn ontwikkeling zullen de goede momenten alleen maar meer worden en dan is er genoeg te genieten, ook gisteren weer. Het was een constante uitdaging voor met name Nicky en Rianne om de bal bij Bas te krijgen, en vooral niet tegen de armen van de lange heer aan te gooien. Het was goed om te zien dat dit in de 2e helft met veel minder fouten ging. Het bracht meer rust en ook frustratie bij KCR dat zich constant stukliep op het andere vak wat geweldig stond te verdedigen. Het werd 11-15 en toen was het gat we geslagen. KCR bleef terugkomen en kwam eigenlijk elke keer op 3 maar kwam nooit echt terug in de wedstrijd.

Remco kreeg een nieuwe heer tegenover zich en dat was mooi, want hij heeft 2 broekzakken en nu liep hij niet meer scheef. En toen het vak met 2 mannen naast elkaar ging spelen kon Michelle vrij eenvoudig elke rebound wegpakken. De degelijkheid van dit vak zorgde dat we niet in de problemen kwamen en met in de eindfase een knappe doorloopbal die bij Martijn uit de tenen kwam (staat deze al op youtube?) liepen we naar het einde: 20-23 voor OVVO.

2 belangrijke punten om beneden weg te blijven. Volgende week komt Pernix naar Maarssen en dat is denk ik de sterkste ploeg momenteel. We zullen aan de bak moeten en vooral meer moeten scoren. 23 was eigenlijk te weinig vandaag maar je moet pieken als het moet, en dat is volgende week 😊.

Stand
1.       Pernix 6-10
2.       Odik 6-9
3.       GKV 6-8
4.       TZ 6-6
5.       OVVO 6-6
6.       Eibernest 6-5
7.       KCR 6-4
8.       Die Haghe 6-0