Vandaag was het weer zover, VIKO E4 uit in Vianen. Vorig jaar was dat toch een bizarre wedstrijd waarin we na 0-11 voorsprong na het eerste kwart toch nog het onderspit dolven. Vandaag dus de rematch met de eerste plek op het spel! Spannend, maar vooral benieuwd waar we stonden ten opzicht van vorig jaar. We zijn een jaar verder en je ziet dat ze, met dank aan Jan Willem, in een jaar hard gegroeid zijn en daarnaast hebben we ook twee nieuwe aanwinsten binnen team met Joel en Isabel. Kortom iedereen heeft er zin en na een lekker cappuccinootje met een heerlijk kokoskoekje gaan we er eens goed voor zitten. Het begin is wel stroef en we komen 2-0 achter en met name Fleur moet alle zeilen bijzetten om die grote goede dame van Viko te af te stoppen. Ook komen we er niet lekker uit als we de bal hebben en we creëren dus weinig kansen. Het zal toch niet?!
Maar na minuutje of vijf komen we goed los en trekken we vlot de stand gelijk. Met goed verdedigd werk houden we onze tegenstanders van het score af en krijgen we zelf veel kansen. Moet nog wel wat scherper want een hoop daarvan worden niet benut. Dat zorgt uiteraard in het kamp Niekerk weer voor zorgelijke geluiden. Maar de wet van de grote getallen wint altijd en dus leiden die vele kansen even later tot een ruime voorsprong. Met name Jurre en Levi zijn niet houden en scoren en vrolijk op los. De twee sterren van Viko die ons vorig jaar de das om deden, worden vakkundig afgestopt. Isalie speelt in het tweede kwart hun top dame verdedigd helemaal uit de wedstrijd en Fleur pakt het na een zwaar eerste kwart goed op als ze er het derde kwart weer in komt. Daarnaast scoort Fleur de mooiste goal van de wedstrijd (uiteraard ben ik hier volkomen objectief) met een slimme en prachtige technische uitgevoerde doorloopbal. Joel krijgt veel kansen maar heeft pech in de afronding en Isabel ontpopt zich tot een echte verbindingspeelster met een aantal mooie assists. Levi is zelfs helemaal ‘on fire’ in het derde kwart en lijkt niet meer te kunnen missen. Hij loopt in de die fase bijna 1 op 1 (‘net als zijn vader’ mompelt er iemand naast me).
Het wordt met 5-16 gewoon een dikke overwinning. Groot compliment voor het team en Jan Willem, want die waren gebrand op deze overwinning om de eerste plek te behouden. Missie geslaagd!
Smetje voor de echte fanatiekelingen is wel dat we strafworpen verliezen, maar na een lekker overwinningsijsje is er niemand die daar nog om maalt (behalve Levi). Bier hebben we deze keer maar overgeslagen na het bierglazen debacle van vorig jaar, dus extra bakkie koffie dan maar.
Was weer gezellig en tot volgende week!
